SAPPHO ŞİİRLERİNDEN

MOR KÂKÜLLÜ, BAL GÜLÜŞLÜ SAFO” / Sappho

ONUNLA
Onunla tatlı tatlı fısıldaşırken
sevecenlikle gülümserken ona,
büyülersin tanrılaşan erkeğini
yüreğin paramparça dağılır oysa.

Nasıl da tutulur dilim bir bilsen
sesim kısılır, kulaklarım uğuldar,
hüzünle buğulanır gözlerim,
titremeye başlar terli bedenim,
yemyeşil kesilirim otlar gibi,
küçük ölümle yüzyüze gelirim.

Ama karşında böyle umarsız kalsam da
Cesaretle katlanmalıyım tüm acılara.

IŞILTILAR
Dolunaya dönüşüp parlayan ay
tüm yeryüzünü aydınlatınca
hemencecik gizler ışıklarını
çevresinde gezinen yıldızlar.

ARZU
Seni düşününce eriyip gidiyor yüreciğim.

SELAM YİRİNA!
Daha nice çok selamlar yollarım sana,
tek başıma yaşadığım yıllar kadar
senden çok uzakta

ÖLDÜĞÜN GÜN
Unutacak seni bütün dostların
çünkü nasibin olmadı hiç Perya gülünden;
ölüler de bakmayacak solgun yüzüne,
Hades’te de yapayalnız kalacaksın.

HİÇ SANMIYORUM
Gün ışığını bir daha görebileceğini
sencileyin bilge bir bakirenin.

ŞÖLEN
Şölen başladı, nektarlı şarabınla
çiçekler takınıp gel bana Kıbrıslı,
altın kadehlerde sun güzelliğini.

EN GÜZEL
En güzel şarkılarımı sunacağım bugün
en güzel körpecik sevgililerime.

SAPPHO
(Türkçesi : Gönül Gönensin)